Αεροναύσταθμος, αμυντικές εγκαταστάσεις, πυροβολαρχίες, και μια ολόκληρη νέα πόλη είναι μερικά από τα έργα που έκαναν οι Ιταλοί στην Λέρο την περίοδο του μεσοπολέμου. Ιταλοί, Γερμανοί, Αγγλοι και Ελληνες, στρατιώτες, ορφανά, εξόριστοι, ψυχασθενείς και πρόσφυγες είναι μερικοί από τους 100.000 ανθρώπους που πέρασαν από τον πόλη του Portolago.

Mέσα από μια πόλη άγνωστη σ’ ένα μικρό νησί στην άκρη του Αιγαίου ξετυλίγεται όλη η σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία.

«Χθες βράδυ ονειρεύτηκα ότι ξαναπήγα στο Λακκί». Με αυτήν την φράση, δανεική από τον Αλφρεντ Χίτσκοκ και παρμένη αυτούσια από την «Ρεμπέκα» της Δάφνης ντυ Μοριέ ξεκινάει η ταινία, εκφράζοντας επακριβώς τα αισθήματά μου για το Λακκί. Ποτέ δεν θα ξεχάσω την πρώτη φορά που το είδα. Εκανα την ταινία για να απαντήσω στα δικά μου ερωτήματα: Ποιός, πότε και γιατί έκανε αυτό το δημιούργημα και πως είναι δυνατόν να είναι αγνοημένο από τον υπόλοιπο κόσμο; Οχι της Λέρου, ή της Ελλάδας. Τον κόσμο ολόκληρο!

Ιωάννα Ασμενιάδου-Φωκά
Σκηνοθέτις